Maaşı Kesilen Engelli Ailenin Yardım Çığlığı!

Maaşı Kesilen Engelli Ailenin Yardım Çığlığı!

Siirt’te ömür boyu engelli sağlık raporu bulunan Seyfettin Dicle’nin 2008 yılından beridir aldığı bakıcı maaşı kesildi. Her iki gözünde de görme problemi olan Dicle, iptal edilen maaşını tekrar almak istiyor.

Ağır engelli raporu olan Seyfettin Dicle’nin raporu geçtiğimiz şubat ayının 24’ünde iptal edildi. Zor günler geçiren aile, temel ihtiyaçlarını dahi karşılayamıyor.

Raporunun neden iptal edildiğine anlam veremediğini söyleyen Seyfettin Dicle, “85-86 arası benim gözlerim kapandı. Hiçbir şey görmüyorum. 2008’den beri benim bakıcı raporum var. Geçtiğimiz şubat ayının 24’ünden beridir benim bakıcı raporumu doktor kesmiş. Neden kesmiş bilmiyorum. Raporlarım buradadır 2008’den beridir. Niçin kesilmiş bilmiyorum.” dedi.

“İmkanımız Yoktur, Maaşımı Almak İstiyorum”

Ekonomik anlamda zorluk çektiklerini dile getiren Dicle, “Durumumuz iyi değil. Eşim sürekli hastadır. Birçok hastalığı var. Doktor diyor depresyona girmiş. Bizim çocukların hepsi boştadır. Bir çocuğumun raporu var. Özürlü kadrosu var. İmkanımız yoktur. Geçimimiz yoktur, 1 TL bile yoktur. Ayın 1’inde kiramız geliyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Doğalgaz faturamız gelmiş 1000 TL. İmkanımız yoktur. Maaşımı almak istiyorum. Ne eşimin tedavisi için ne de geçimimiz için imkanımız yoktur.” diye konuşuldu.

Diyarbakır ve Batman sevkleri nedeniyle borçlandığını belirten Dicle, şunları söyledi: “Bu süreçte borçlandım. Batman’a, Diyarbakır’a gittim sevkler için borçlandım. Bir çare istiyoruz. Kimseden bir destek alamıyoruz. Ne alsak borçtur. Yüzde 90 göz raporum var. Okmeydanı Devlet Hastanesinde iptal edildi. Ömür boyu raporum var. Doktor bana çalışabilirsin diyor. Nasıl çalışacağım? Gözüm kapalı nasıl çalışacağım?”

“Benim Derdim Eşimin Maaşıdır”

Eşinin kesilen maaşını geri isteyen Sakine Dicle ise, şöyle konuştu: “Eşimin maaşını kestiler. İmkanımız yoktur. Birçok hastalığım var. Bizim durumumuzu, halimizi sorsunlar. Benim derdim eşimin maaşıdır. Başka derdim yok. Hastaneye gidiyorum, bir çaresi yok. Rica ediyorum. Halimizi, çocuklarımı, eşimi sorsunlar.”

Exit mobile version